بنت الهدی صدر پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در عراق بود. ایشان پس از دستگیری برادرش آیت الله صدر با سخنرانی روشنگرانه حرکت جدیدی را آغاز کرد که آزادی برادرش را در پی داشت. اما پس از چند ماه او و برادرش را دستگیر کردند وبه شهادت رساندند.

سکانس اول:

تقریبا ۱۱-۱۲ ساله میزند. نشسته است صندلی روبرو. چند دقیقه یکبار گوشی اش را سرک میکشد … اسمش را گذاشته نیکی! «پو» کوچولواش را میگویم.

پوشکش را عوض میکند.غذایش را میدهد. خلاصه که کلی مادر است برای پوی نیم وجبی اش!

سکانس دوم:

غذایش روی گاز به جلز بلز افتاده است. تازه عروس همسایه را می گویم. یک سر توی قابلمه می رود و یک توکه پا سر گوشی! گاهی هم که یادش بیاید برای نیم وجبی داخل شکمش آبی تکه نانی میفرستد!! خیلی سرش شلوغست . مدیر چند گروه واتساپ و وایبر و تلگرام است! کلی هم پیام نخوانده دارد!شوخی بردار که نیست! کلی مسئول است!!

سکانس سوم:

دومی دارد اولی را میجود! اولی دومی را لگد میزند… بچه های فامیل دور را می گویم. مادرشان یکی داد سر اولی میزند سه تا سر دومی … بعد هم زیر لب میگوید: آدمیزاد از جانش سیر باشد دو تا دوتا بچه بیاورد!

سکانس چهارم:

رفته است خواستگاری برای پسرش٬ یک دختر عقد کرده هم دارد٬ پسر بزرگترش تازه پدر شده است … دختر بزرگش هم مادر دو تا قد و نیمقد است …

دوست قدیمی ام را می گویم . چقدر دلم تنگ شده برای آنروز های پر از دغدغه مان. درس و مدرسه٬جنگ٬تظاهرات، اعلامیه ها، بمباران ٬سخنرانی های امام و کلی روزانه های پر از سکانس طلایی!

بگذریم داشتم ثبت سکانس میکردم !

و اما

سکانس آخر:

میگوید: بین چهار تا پسرم که شهید شدند، اصغرم چیز دیگری بود. برای من هم کار پسر ها را می کرد، هم کار دختر ها را. وقتی خانه بود، نمی گذاشت دست به سیاه وسفید بزنم .ظرف می شست، غذا می پخت .اگر نان نداشتیم ،خودش خمیر می کرد ،تنور روشن می کرد. خیلی کمک حالم بود. وقتی رفت جبهه ،همه می پرسیدند«چطور دلت آمد بفرستیش ؟» فقط به شان می گفتم « آدم چیزی رو که خیلی دوست داره ،باید در راه دوست بده»

———-

آخرنوشت:

+ مادر بودن خوبست٬ مادری کردن عالیست. اما مادر پو بودن کجا و مادر اصغر شدن کجا ! به کجا می رویم؟؟

راستی شما شبیه بازیگر کدام سکانسی؟

فاطمه دختر حسین بن علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب و مادرش امّ اسحق بنت طلحة بن عبیدالله تیمی است. کنیه اش امّ عبداللّه و لقبش «فاطمه صغری» و «فاطمه نبویّه» است. او همسر حسن بن حسن بن علی (حسن مثنّی) و مادر فرزندانش، عبداللّه و ابراهیم و حسن و زینب بود.

فاطمه با همسرش حسن بن حسن علیه السلام که پسر عمویش بود همراه پدر بزرگوارش امام حسین علیه السلام راهی کربلا شد.

پس از واقعه «طَف» و شهادت پدرش، همراه عمّه اش، حضرت زینب علیهاالسلام و سایر بازماندگان آل رسول صلی الله علیه و آله به دمشق برده شد و پس از آن وارد مدینه گردید.

پس از رحلت همسرش (حسن)، مدت یک سال در کنار قبر وی خیمه زد و در آن ساکن شد.

فاطمه علیهاالسلام قصد ازدواج نداشت و سرانجام، پس از مدتی، به اصرار عبدالله بن عمرو بن عثمان و به سفارش همسرش (حسن)، با عبداللّه ازدواج کرد و قاسم و محمّد و رقیه فرزندان عبداللّه بن عمرو را به دنیا آورد.

ادامه »

اسماء بنت یزید
یك خانم دیگر  به نام «اسماء بنت یزید» در تاریخ داریم. ایشان خانمی بود كه شجاعت و فصاحت داشت و در شمار صحابه ی پیغمبر بود. او را خطیبه ی النساء خطاب میكنند. یك روز این خانم خدمت پیغمبر آمد و گفت: من نماینده زنان هستم، آمدم با شما صحبت كنم. از این معلوم می شود كه اگر زن نماینده بشود و در مجلسی كه مرد هست صحبت هم بكند، هیچ مانعی ندارد. و جمله اش این بود: من نماینده زنان هستم، یا رسول الله تو هم پیغمبر ما هستی و هم پیغمبر زنها، به تو و به خدای تو ایمان آوردیم. ما جامعهی زنان در خانه هستیم، به ما كار خانه سپرده شد. ما بچه های شما را حمل میكنیم ولی شما مردان از ما جلو هستید به خاطر این كه شما نماز جمعه میروید، شما نماز جماعت میروید، شما به عیادت مریضها میروید، شما تشییع جنازه میروید، شما هر سال به حج میروید. شما می توانید به جبهه بروید و ما باید در خانه بنشینیم، بچه داری كنیم، خانه داری كنیم، شوهرداری كنیم. تو پیغمبر هر دو هستی، چرا خوبهایش را به مردها دادی و مشكلاتش را به زن ها دادی؟ پیغمبر به اصحابش گفت: من گمان نكنم هیچ زنی به این خوبی حرف بزند. بله، خوب حرف زدن هنر است. البته خوب حرف زدن با كرشمه حرف زدن نیست.
قرآن میگوید: «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً» (احزاب/32)خانم ها نازك حرف نزنند «فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ» چون بعضی آدمها كه ریگ در كفششان است از كرشمه حرف او حواس پرتی پیدا میكنند. خانم كه سخنرانیاش تمام شد، پیغمبر به مردم گفت: این خانم خوب حرف زد، بعد فرمود: ای خانم اگر شما با شوهرهایتان خوش رفتاری كنید، خداوند همان ثوابی كه به مردها می دهد به شما هم می دهد.(درسهایی از قران)

خداوند در قرآن ، زن نمونه که می خواهد معرفی کند آسیه زن فرعون را مثال می زند.

او صبور بود وچون حامی رهبر زمانش حضرت موسی(ع) بود، به دستور فرعون کشته شد، اما هیچ گاه دست از عقیده اش برنداشت.

همه زنان نمونه حامی رهبر زمان خود بودند و همت بلند داشتند.او دعا می کرد :رب هب لی عندک……یعنی خدایا من می خواهم پهلوی تو باشم!

همت را ببینید! گاهی افراد همتشان کوتاه است، مثلا می گویند:

خدایا فلان خانه نصیب من شود یا به فلان مقام برسم… و آخرین درجه اش را در این می بیند.این ها خوب است اما هدف و آخرین مقصد نباید باشد.

دعا می کنیم، دعای بزرگ کنیم. مثلا شهادت را بخواهیم مثل آسیه .آیا او عاشورایی نبود؟!

(برگرفته از سخنان حجت الاسلام قرایتی)