شیخ فضل الله نوری» را تقریبا هر ایرانی اهل مطالعه می شناسد.

اما اکثر ما از همسر او چیز زیادی نمی دانیم؛ زن بزرگواری که تا آخر همراه و همسنگر شیخ شهید بود.

همسر بزرگوار شیخ، دختر دایی شان «سکینه خانم»، دختر آیت الله محدث نوری بود.

شیخ در متن وصیت نامه اش از این خانم به این صورت نام برده است:

«علیّه عالیه متعالیه خانم والده محترمه آقا ضیاءالدین».

این خانم نزد پدر سال ها شاگردی کرده بود و در محضر شیخ هم درس خوانده بود.

به دلیل عدم توانایی شیردهی این بانوی بزرگوار به دو فرزندشان ( یک پسر و یک دختر) آنها به دایه ای سپرده شدند که بعدها معلوم شد که درامر دینش اشکال بوده است و متأسفانه حاصل آن هم «شیخ مهدی» شد.

همان شیخ مهدی که با جماعت وابسته به سفارت انگلستان همراه و دشمن پدر و راه او شد .

بعدها فرزند «شیخ مهدی» هم شد «نورالدین کیانوری» دبیرکل حزب توده ایران و فرزند یکی از دخترانش هم شد «دکتر سید حسین نصر» -مشاور بنیاد فرح پهلوی…

«سکینه خانم»،همچون شیخ فضل الله همیشه از وجود فرزند ناخلف شان ، شیخ مهدی، ناراحت بود و عذاب می کشید؛ ولی خود تا آخرین لحظات شهادت شیخ به همراه دو فرزندش «آقا ضیاءالدین» و «حاج شیخ هادی» مدافع شیخ بودند و جلوی جماعت تروریست مشروطه خواه ایستادند و از وی دفاع کردند.

حتی با تدبیر و شجاعت همسر شیخ، جسد ایشان که نزدیک به دو سال بعد از اعدام ایشان در سال ۱۲۸۸ش. در خانه شخصی شان دفن شده بود، به قم و مقبره ای که شیخ سالها قبل از شهادتش برای خود خریده و آماده کرده بود، منتقل شد.


پی نوشت:
۱-خانه بر دامنه آتشفشان!، نوشته علی ابوالحسنی (منذر)، موسسه تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۵٫ش


منبع:به دخت