پیام رسانی قیام عاشورا اهمیتش از خود قیام کمتر نیست که این به عهده زنان کاروان بوده است.و هزینه آن اسارت زنان و به اسیری بردن آنها از کربلا به کوفه و سپس از کوفه به شام و خرابه نشینی و در هر فرصتی سخنرانی و افشاگری است.
ادامه راه حسین (علیه السلام) که بر عهده ماندگان و آیندگان می باشد و هزینه آن غیرت دینی در سبک معرفت و شناختن راه حسین (ع) و کار کردن برای حسینی شدن و حسینی ماندن تا حسینی به لقاء حق پیوستن است.بنا براین کاروان حسین (ع) با آن مسؤولیت سنگین ،حلقه اتصال بین حسین و جامعه ی بشریت هستند و اگر فداکاری زنان کاروان نبود ،نهضت در نطفه خفه می شد و خون حسین و اصحابش پایمال می گشت.(1)
بیش از 20 زن در کاروان کربلا بوده اند و کتب مختلف نام 23 زن را ذکر نموده و بقیه را با عنوان زنان دیگر ذکر کرده است.نام کودکان ونوجوانان دیگر و پگونگی شهادت یا اسارت آنها همه در کتب تاریخی آمده ،اما متاسفانه هستند افراد مغرض یا نا آگاهی که حضور اهل بیت امام حسین (علیه السلام ) را در واقعه کربلا انکار می کنند.چندی پیش یکی از دوستان به یک کتابخانه عمومی مراحعه کرده و از مسؤول مربوطه کتابی در مورد وقایع عاشورا طلب می کند.ایشان با کمال وقاحت می گوید تمام وقایع نقل شده بدون سند و بی پایه و اساس است .اصلا این افراد در کربلا نبوده اند، شما دنبال چی می گردید؟
چقدر دردناک است چنین افرادی که ادعای تحصیلات بالا وعلم و کمالات دارند،این چنین در مورد وقایع مهم دینشان قضاوت می کنند! مثل بعضی دیگر که وقتی از جنایات داعش صحبت می شود انکار می کنند و می گویند نه بابا این حرفها صحت ندارد این حرفها ساختگی است،و به نوعی از دشمنان حمایت می کنند.چرا بیدار نمی شوند ؟!چرا خود را به تغافل میزنند؟!

(1-سیمای زینب در آیینه تاریخ،اعظم شبیری)

یک دفتر خودسازی داشت که در آن 20 مورد را هر روز بررسی می کرد و طبق تاریخ روز علامت می زد….
موارد دفتر خودسازی:
1- نماز به موقع خواندن
2- به خود و مرگ فکر کردن
3- همیشه با وضو بودن
4- با وضو خوابیدن
5- نماز شب خواندن
6- نماز امام زمان
7- گناه نکردن
8- کم غذا خوردن
9- دعا کردن
10- ورزش صبحگاهی
11- و……
(از قول مادر شهیده زینب کمایی،برگرفته از کتاب راز درخت کاج)

به چهره اش که نگاه میکردم گویا درخت تنومند صبر و ایمان آمیخته با رنج و دردی مقدس را می دیدم.

در برابرعظمتش احساس کوچکی می کردم .

چهره ای جدی و در عین حال مهربان .گفت:من از 15 بچه ای که خدا بهم داد این یک پسر برام موند که او هم راه شهادت را انتخاب کرد و این راه را وظیفه خودش می دونست .

این مادر شهید* که نود و چند بهار را دیده در مورد پسرش چنین گفت :

سال آخر دبیرستان بود چند مرتبه رفت جبهه و زخمی شد.بار آخر که اومد زخمهای بدنشو از من پنهان کرد. آخه خیلی زخمی شده بود و از بیمارستان فرستاده بودنش برای استراحت.چند روز بعد هم رفت و دیگه اونو ندیدم تا این که خبر شهادتش رو شنیدیم…

من که همین یک پسرو بیشتر نداشتم باید براش یه کاری می کردم. بنیاد شهید حقوقی به من میداد …اما این پولو مال خودش می دونستم .کم کم خونه کوچکی با اون پول ساختم، پدرشم به رحمت خدا رفت . من برا کی داشتم خونه می ساختم ؟فقط برا پسرم!

این مادر سال قبل ماهارو دعوت کرد و با التماس و خواهش و جدیت از ما خواست کاری کنیم که این خانه برای اجرای برنامه های قرآنی به نام مهد قرآن شهرمون بشه.

فقط خواست که تا خودش زنده است تو این خونه زندگی کنه و بعدجایی باشه برای برنامه های قرآنی و عموم ازش استفاده کنن تا ثوابش برای فرزند شهیدش باشه و باز هم استدلال کرد:آخه این خونه مال خودشه!

اونروز صورتش را که بوسیدم به یاد یکی از زنان در جریان عاشورا افتادم،ماریه زنی که ثروت خودش رو برای نهضت عاشورا تقدیم کرد.

همان زن دلاوری که همسر و فرزندش در جنگ جمل در رکاب حضرت علی (علیه السلام) شهید شده بود.ماریه دختر منقذ معروف به عبدیه بصریه زنی بود که از هیچ بذل و بخششی برای به ثمر رسیدن نهضت امام حسین (علیه السلام) دریغ نورزید و گاهی هم با گریه های حماسی خود مردان را به یاری امام تشویق می کرد.

آری زنان ایثارگر در دوران پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی کم نبوده اند که این مادر شهید یکی از هزاران زن ایثارگر است که به مولای خود اقتدا کرده است . باشد که قلوب ما هم رنگ زیبای ایثارشان را به خود بگیرد.

* بانو رقیه نادعلی ، مادر شهید رضا رحیم زاده

یکی از زنان فداکار کربلا مادر وهب پسر عبدالله است که در کربلا به فرزندش گفت:

ای پسرم برخیز ، فرزند رسول الله خدا را یاری کن.گفت به چشم مادر.وهب حمله کرد و جمعی از لشکر را کشت و نزد مادر و همسر خود برگشت و گفت :مادر راضی شدی؟

گفت فرزندم من وقتی از تو راضی می شوم که نبرد کرده و کشته شوی تا در قیامت فرزند رسول خدا شفیع تو باشد.او به میدان بازگشت و جنگید .دو دستش را قطع واسیرش کردند و سر از بدنش جدا کرده و سر را به طرف مادرش انداختند.

مادر سر را برداشت و بوسید و به طرف دشمن انداخت ! سپس تیرک خیمه را برداشت و به سوی دشمن دوید.امام او را برگردانده و فرمودند :

جهاد از زنان برداشته شده است-خدا تو را جزای خیر دهد-او به خیمه برگشت.*

آری ولایت مداری و اطاعت از امام راه و روش زنان مومن و شهید پرور بوده وهست.زنان و مادران ما در طول جنگ تحمیلی ولایت مداری خود را به اثبات رساندند و به همه جهان اثبات کردند در این راه از همه چیز خود می گذرند و باعث تحیر ابر قدرتها شدند.ای کاش زنان عصر ما ارزش های واقعی را بشناسند و به جای گوش سپردن به ندای دشمنان فقط به امر ولیشان گوش داده و باعث شادی دشمنان دین نشوند…

* منبع: زنان در نهضت عاشورا،ملیحه خادری

حضرت ام البنین (س) وقتی خبر شهادت پسرانش را از بشیر شنید فرمود:

ای بشیر،از امام حسین (علیه السلام) به من خبر بده، همه فرزندانم وهمه آن چه در زیر آسمان است به فدای امام حسین (علیه السلام) شوند!

و وقتی بشیر خبر شهادت ایشان را اعلام کرد،ام البنین (س) در حالی که بسیار منقلب شده بود گفت:

ای بشیر با این خبر بند های دلم را پاره پاره کردی…..

بودند مادرانی که درطول پیروزی انقلاب اسلامی فرزندانشان شهید می شدند و مانند ام البنین (س) رفتار می کردند و برای همه زنان تاریخ نمونه و سرمشق شدند ، اما حالا برخی زنان و دختران برای چه کسی و چگونه عزاداری می کنند؟

با چه نیت و انگیزه ای؟!صحنه های دلخراش جیغ زدن و کارهای مسخره ای که در سوگ یک خواننده ی پاپ (که البته خدا رحمتش کند) انجام دادند و متلک هایی که به عنوان تسلیت مرگ او نثار دختران گردید….چرا انسانیت مان فلج شده؟! به کدام سو می رویم؟این حرکات هشدار است برای جامعه ما،علت بزرگ شدن آدمها در جامعه به خاطر باقی گذاشتن آثار و فواید بزرگ در جامعه است، اما ترانه و آهنگ که اثر و فایده بزرگ برای جامعه نیست!

چرا ارزشها دگرگون شده اند؟بیایید با خود بیندیشیم…زنان و دختران ما الگویی مثل ام البنین (س) دارند….چرا این گونه شده اند…؟

* برگرفته از صحبتهای دوست خوبم فروغ، مادر فرهنگساز حسینی!

محرم و اندوهش دقیقا از همان ظهر عاشورا شروع می شود…

درست است که پیش از آن، آب را بسته اند و تشنگی و تنهایی بیداد می کند اما تا ظهر عاشورا هنوز کسی در کربلا شهید نشده است

اما ظهر عاشورا شروع مصیبت هاست و بعد هم شروع اسارت ها…

یکی از دوستانم می گفت اینها که بعد از گذشت چندین قرن، اینقدر از محرم و مصیبتهایش می گویند خسته نمی شوند؟

امام حسین یکبار شهید شد و خانواده اش هم یکبار به اسارت رفت و تمام! این همه رجز خوانی حال آدم را خراب می کند!!

بهش گفتم قصه امام حسین، قصه معرفت است قصه اخلاق است گفتم همین داعشی ها را می بینی، و جنایتهایی که پایانی ندارد، اینها فرزندان همین ابن زیاد و شمر و ابن ملجم اند…همین شمری که شانزده بار پای پیاده به حج رفت اما اخلاق و معرفت نداشت.

این قصه را نباید فراموش کرد، برایش بایدحرف زد، گاهی هم باید رجز خواند …تا شاید بشود کشتی نجات بعضی از غرق شده ها …

این قصه را باید نسل به نسل به گوش فرزندانمان برسانیم! تا شاید کمی تنها کمی در راه حسین قدمی برداشته باشیم …

ان شاالله…

بنت الهدی صدر پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در عراق بود. ایشان پس از دستگیری برادرش آیت الله صدر با سخنرانی روشنگرانه حرکت جدیدی را آغاز کرد که آزادی برادرش را در پی داشت. اما پس از چند ماه او و برادرش را دستگیر کردند وبه شهادت رساندند.

آن قدر شخصیت مهربان و جذابی داشت که دوستانش به شدت تحت تأثیرش بودند.

یک روز به من گفت که چند تا روسری بخرم .

روسری ها را برد مدرسه و به دوستان بی حجابش هدیه کرد. آن قدر با زبان شیرین ومنطق محکمش روی آنها کار کرده بود که همان چند نفر که از خانواده های غیر مذهبی بودند و تا آن موقع نه اهل نماز بودند نه روزه ،شروع به روزه قضا کردند.

سحرها دور از چشم والدینشان بیدار می شدند و روزه می گرفتند.

(مادر شهید زهره بحرینیان)

جلسات سخنرانی جذابی داشت. شب های احیاء ماه مبارک رمضان نیز در خانه مراسم می گرفتند.

همیشه در انتهای سخنرانی دعایشان این بود :خدایا ما را در زمره ی شهیدان قرار بده. ما را با شهدا محشور کن. بعضی از حاضران با تعجب می پرسیدند:آخر حاج خانم ما که زن هستیم. این جا هم که توپ و تفنگی نیست.

اگر مادرم شهید نمی شد برای من مایه ی تعجب بود.همیشه با خودم می گفتم اگر خدا عادل است که هست،پس مادر من حتما شهید می شود.

(از قول فرزند شهیده صدیقه موسویان)

عوامل ضد انقلاب در فولاد شهر آشوب به پا کرده بودند.

قرار بود سپاه یک عملیات ضربتی علیه آنان انجام دهد. زهره که با خبر شد ،خیلی بیتابی کرد که او را هم برای عملیات ببرند.

می گفت:بزرگترین آرزوی من شهادت در راه خداست. بگذارید به آرزویم برسم.

ولی چون شش ماهه باردار بود شوهرش مخالفت می کرد.دست آخر آن قدر ناله و التماس کرد تا شوهرش راضی شد او را هم همراه خودش ببرد.وقتی تیر به اواصابت کرد، در جا شهید شد.ولی فرزند شش ماهه اش را توانستند در بیمارستان به دنیا بیاورند.محسن دو روز بیشتر زنده نماند.

(به نقل از مادر شهیده زهره بنیانیان)

همیشه به من می گفت :مادر جان سعی کن خیلی با ثروتمندان رفت و آمد نکنی.سعی کن با فقرا هم نشین وهم سفره باشی.چرا که ثروتمندان تو را از یاد خدا غافل می کنند.

از حدود نه سالگی با کلاس های خانم غازی (از شاگردان مجتهده امین) می رفت و زیر نظر ایشان تعلیم می دید.یک روز به اصرار خودش همراه ایشان به دیدار حاجیه خانم امین رفت.

در آن جا از ایشان پرسیده بود :شما چه کردید که به این مرحله رسیدید؟من هم می خواهم مثل شما باشم.
بعد از آن که زهره از اتاق بیرون می رود،حاجیه خانم امین به خانم غازی می گوید:خیلی مواظب این دختر باشید.این دختر به جاهایی می رسد.

(از قول مادر شهیده زهره بنیانیان)